Mijn paard Duque (een 13 jarige PRE ruin) heeft eind juni een slokdarmverstopping gehad en sindsdien op hete dagen last van zijn luchtwegen. De dierenarts is er al verschillende keren bij geweest, hij heeft medicatie gehad en we weken al zijn hooi. Maar toen ze tijdens de hittegolf wat meer binnen stonden (er is geen schaduw op de paddock) begon hij weer wat vaker te hoesten. We hebben dingen aangepast in zijn stalmanagement, hooi weken, niet vegen/mesten/opstrooien als de paarden op stal staan, zoveel mogelijk buiten blijven, deuren en luiken open voor frisse lucht en heeft hij 2 keer medicatie gekregen. Hij lijkt niet achteruit te gaan maar blijft wel een iets verhoogde ademhaling houden en als je hem beweging geeft krijgt hij grotere neusgaten. Hij staat niet te pompen, is snel op adem en vrolijk, maar toch is het niet zoals het hoort.
De dierenarts gaf hem de diagnose (beginnende) equine astma en vertelde ons welke opties er zijn voor verdere behandeling. Regelmatig vroeg ik aan Duque met de biotensor hoe het ging, of hij last had van zijn luchtwegen en of het kwam door stof? Duque staat overdag buiten op de paddock en ’s nachts op stal met een buitenluik en stro. We hadden een aanpassing gemaakt naar stofvrij voordroog en iedereen op stal hield rekening met Duque door zo min mogelijk stof prikkels te creëren als hij op stal stond. Maar ondanks de aanpassingen bleef hij af en toe kuchen als ze door de hitte meer binnen stonden. Dit is zo een aantal weken door gegaan en we hebben regelmatig de dierenarts erbij gehad. Hij ging niet hard achteruit, maar toch hoestte hij af en toe als hij op stal stond, had gerold in de paddock, met aandraven en had hij ook in rust een wat hogere ademhaling. Ondanks dat we er veel aan deden de klachten te verminderen, bleef ik een onrustig onderbuik gevoel houden.
Ik begreep niet waarom Duque nu ineens ander reageerde dan hij in de afgelopen 4 jaar heeft gedaan. Hij heeft altijd op deze manier gestaan: overdag op de paddock met hooi en ’s nachts op stal met stro en hooi. Hij had nu zelfs een buitenluik en er waaide altijd een zacht briesje in de stal. De dierenarts gaf als optie om hem te verplaatsen naar een plek waar hij 24/7 buiten zou staan. Maar door Duque zijn karakter en gevoeligheid voor gras is dit niet zo’n makkelijke optie. Na weken zelf research doen, met dierenartsen en mensen in mijn omgeving overleggen kwam ik er niet meer uit. Ik was zo gestrest en vermoeid van de lange uren op stal (elke ochtend en avond hooi weken) dat ik niet goed bij mijn gevoel/intuïtie kon komen en dus niet goed wist wat nou de beste aanpak was van dit probleem. Toen Anouk Wiertz van Awarance, mijn collega bij HorseComplete, een avond langskwam om Duque te bekappen vroeg ik haar mening. Zij vertelde me dat Duque waarschijnlijk nog geen astma heeft, maar dit wel kan ontwikkelen als we niet achter de oorzaak van zijn klachten komen. Ze stelde voor om het uit te meten met de buitensor en dan ook te kijken of hij allergisch voor was op deze plek, omdat hij niet eerder zulke klachten heeft gehad.
De volgende ochtend nam ik mijn biotensor mee naar stal en ging naar Duque toe. Ik maakte contact met hem en ging een lijstje met dingen af waar paarden allergisch voor kunnen zijn. Bij pollen draaide hij op positief, maar Duque aan hier niet zoveel last van te hebben. Ik ging verder en kwam aan bij schimmels, waarop ik van Duque een duidelijke ja kreeg. Dit verbaasde mij omdat ik al eens naar de hooizolder (waar ze onder staan) had gekeken met de staleigenaresse. Deze zolder was helemaal leeg, schoongeveegd en als je vanuit de stal omhoog keek zag je geen afwijkingen. Toch kwam er uit de meting dat Duque last had van schimmels in het hout van de hooizolder.
Ik liep enigszins voorzichtig naar de staleigenaresse. Ik voelde spanning in mijn lichaam omdat ik iets moest zeggen waarvan we eigenlijk al hadden geconcludeerd dat het niet mogelijk was (en niet leuk om te moeten vertellen natuurlijk). Maar Duque was heel duidelijk en ik wilde hem serieus nemen. Ik vertelde haar wat er uit de meting was gekomen en ze keek me verbaasd aan. Volgens haar was het niet mogelijk dat er schimmel in het hout zat. De stal is extra goed geventileerd (6 buitenluiken, open deur en zelf bij de ramen zitten roosters) het dak is een aantal jaar geleden vernieuwd. Ze hebben het huis een paar maanden geleden pas gekocht en hadden toen professionals naar de constructie van het dak laten kijken. Ze was er echt 100% van overtuigd dat er geen schimmel in het hout kon zitten omdat de stal droog en goed geventileerd is.
Ik ging verder met mijn spullen opruimen totdat ik haar in de stal omhoog zag kijken. Ze keek vanuit Duque zijn stal of ze schimmel zag in het plafond (de hooizolder) maar kon niks vinden. Ze liet mij en mijn zusje zien welke maatregelen ze hadden genomen om de ventilatie van de stal zo optimaal mogelijk te maken. Terwijl mijn zusje en de staleigenaresse in gesprek waren liep ik naar achter om door het luik te kijken van de hooizolder. Hier kan je een trap tegenaan zetten als je naar boven wilt. Ineens zag ik dat er op de houten balken die het dak ondersteunen witte en zwarte vlekken zaten. Ik riep de staleigenaresse en zei: “Is dat geen schimmel?”
Verbaasd stonden we met z’n drieën omhoog te kijken terwijl we steeds meer balken zagen waar witte en zwarte verkleuringen op zaten. “Dat is inderdaad schimmel… maar hoe kan dat?” zei de staleigenaresse. Ze was helemaal wit weggetrokken en ik kon zien dat ze geschrokken was. Ze stuurde foto’s door naar hun klusjesman en hij bevestigde dat het inderdaad schimmel was. Ook hij was verbaasd en kon geen reden bedenken dat er schimmel zou zitten. Zijn enige redenering was dat het oude schimmel was die er al een tijdje zat. We hebben de balken onderzocht, deze waren droog en niet verrot maar zaten toch onder (uitgedroogde) schimmel.
We hebben gelijk een plan bedacht om de schimmel te verwijderen en inmiddels is het meeste weg. Naast dat proberen we voor Duque een omgeving te creëren met zo min mogelijk prikkels voor zijn luchtwegen door hem zoveel mogelijk buiten te zetten, alles zo stofvrij mogelijk te houden, hooi te weken, wordt hij ondersteund met kruiden en hebben we nauw contact met de dierenarts. We hopen hiermee het probleem zoveel mogelijk op te lossen maar hebben al wel een plan van aanpak bedacht als dit niet genoeg blijkt te zijn.
Deze situatie heeft voor mij weer bevestigd hoe belangrijk het is om naar je paard te luisteren. Duque wist zelf natuurlijk het beste waar hij last van heeft en het is aan mij als eigenaar om de juiste vragen te stellen en naar hem te luisteren. Wie weet wat er had kunnen gebeuren als we Duque toch hadden verhuisd zonder de echte oorzaak te vinden van zijn klachten, dan waren ze er misschien veel later achter gekomen dat er schimmel zat in de stal. Wellicht hadden de andere paarden dan ook wel luchtwegklachten gekregen. Ik ben blij en dankbaar dat ik naar Duque heb geluisterd en hem serieus heb genomen (zelfs toen ik het heel spannend vond om met het schimmel verhaal naar de staleigenaresse te gaan). Mijn doel als eigenaar is heel simpel: ik wil het beste voor Duque. Hoe kan ik hem het beste geven als ik hem niet betrek in mijn keuzes?
Heeft je paard ergens last van? Overleg met de dierenarts, HorseComplete, andere professionals, doe je research en: luister naar je paard!!