Mobiliteit kost moeite en tijd
De betekenis van mobiliteit in het geval van mijn blog is beweeglijkheid en mobiel zijn. Dat je in staat bent om te bewegen en je te verplaatsen. Hoe mobiel ben jij, dus hoe beweeglijk en lenig ben jij (nog)? Nou, ik een stuk minder merk ik de laatste tijd en daar baal ik van! Roland, mijn stalgenoot, leeftijdsgenoot en goede vriend, zei hij laatst; “Vroeger” bukte ik nog ff snel onder het draadje door, nu loop ik maar naar het hek, want anders piept en kraakt het en kom ik niet meer overeind. Of met opstijgen, dat je been niet meer zo flexibel over het zadel gaat en je wat vast in je rug zit.
Coördinatie
Met de betekenis van coördinatie bedoel ik: de onderlinge afstemming in de bewegingen, dus hoe werken jouw handen, armen, benen, lichaam met elkaar samen of juist onafhankelijk van elkaar. Verminderde mobiliteit betekent vaak ook verminderde coördinatie en reactiesnelheid. Dit samen met een lichaam wat niet meer zo lenig is maakt het voor het paard dat je rijdt er niet makkelijker op. Hoe losser (met een aangespannen ontspannenheid), rechter en leniger jij bent, hoe makkelijker het paard onder jou kan bewegen. Je bent namelijk onlosmakelijk met elkaar verbonden. Hoe mobieler en stabieler jij bent, hoe mobieler en stabieler jouw paard kan zijn. Als jij een goede coördinatie hebt, kun je verfijnder en zachter je hulpen geven, stiller zitten en dan zal je paard beter reageren op de kleinste aanwijzingen. (Hoe moeilijker het ook wordt, want groot bewegen is veel makkelijker) Ook overgewicht speelt daar een rol in. Hoe zwaarder je bent hoe meer ballast je meeneemt, welke mee moet gaan met de beweging van het paard. Meer vet op je lijf betekent doorgaans ook minder bewegelijkheid en balans, ook bij paarden! Hoe strakker en stijver, hoe zwaarder, harder, ongecoördineerder en logger het wordt. Een paard wordt dan ook stugger en moeilijker te rijden. Als jij zo’n “stug” paard hebt, heb je er dan wel eens bij stilgestaan in welke hoedanigheid jij zelf op je paard zit?
Houdingsspieren
Je kunt mobiel blijven en rechtop lopen totdat je heel oud bent. (uitzonderingen daargelaten) Krom en voorover lopen of juist met doorgezakte rug heeft alles te maken met het niet goed onderhouden en/of trainen van de houdingsspieren. Zowel bij mens als paard! We hebben het hier over hyperflexie en hyperextensie, dus de eindstand van de buiging die jij of je paard kan bereiken. Er gaan steeds meer discussies de ronde. Elke groep tegen elkaar. Als iemand te kort en te diep rijdt is het niet goed voor het paard, maar als iemand überhaupt niet dressuurmatig traint en in vrijheid blijheid 2 uur het bos in gaat, is het ook niet goed! Deze meningen lijken tegenstrijdig. Beide bekijken het vanaf een andere invalshoek, maar wellicht verrassend, beide hebben gelijk!
Stabiliteit
Dressuur is bedoeld om het paard het ruitergewicht in balans te leren dragen en om wendbaar (mobiel) te worden. Dat betekent dat in de basis het paard het gewicht over 4 benen verdeeld, daarbij horizontaal en verticaal in balans is en daardoor over de rug in lengte een aangespannen boog maakt waar jij dan comfortabel op kan zitten. Om aan deze voorwaarde te voldoen en daardoor blessurevrij te kunnen rijden heb je vele trainingsuren nodig. Je kunt heus binnen no time je paard leren om conditie en spieren op te bouwen door een uur door het bos te crossen, veel te springen of met z’n kop in de krul rondjes te rijden in de bak. Zolang het paard alleen naar voren gaat zonder gebruik van zijn rug is dat een makkie, ook al gaat dat scheef en op de voorhand. Als je echt aan de houdingsspieren gaat werken gaat dat letterlijk van een paar stapjes, tot rondjes, tot minuten, naar 10 tot 20 minuten aan een stuk door volhouden. Dit duurt een jaar tot jaren, afhankelijk van de mobiliteit, handigheid, bouw en talent van zowel paard als ruiter. Stabiliteit is hierbij het kernwoord. Net als bij jezelf, core stability bouw je ook niet op in een dag en lenigheid kost tijd.
Lenig versus kracht
Dit heeft alles te maken met je bindweefsel oftewel de rekbaarheid van je fascia en natuurlijk je spieren. Het is heel goed om elke dag als je uit bed komt je even goed uit te rekken en rek en strekoefeningen te doen. Yoga en Tai chi hebben bijvoorbeeld super goede oefeningen om ons ruiters lenig en beweeglijk te houden. Maar ook om jezelf en je paard zeker 2x per jaar te laten behandelen door een masseur, fysiotherapeut of osteopaat of andere behandelaar die de beweeglijkheid waarborgt. Bewegen in compensatie moet je voorkomen. Door je mobiel (auto) en het gemak van je mobiel (telefoon) worden we steeds minder mobiel (beweeglijk). Alles ligt al in je hand of in handbereik. In krachttraining of hardlopen ligt niet je antwoord, het gaat echt om bewegen en lenig worden of blijven. Een krachtpatser is niet lenig en handlopen is een te eenzijdige beweging. Idem je paard… de meeste paarden staan zeker gedurende de winter 24/7 op stal, daar krijgen ze hun hapje en snapje en komen er uit als jij ze beweging gaat geven. Je snapt dat dat niet bevorderlijk is voor zijn beweeglijkheid. Alleen al daarom is een paddock, track, weidegang, PP….. oftewel ruimte om te bewegen dus essentieel. Je paard tijd geven om te rekken en strekken voordat je echt aan het werk gaat is daarom ook altijd heel belangrijk. Rust en gerichte training wisselen elkaar af in een half uurtje tot uur arbeid.
Voeding en kruiden
Goede voeding is essentieel voor een gezond en mobiel lijf. Wanneer je slecht eet, zit je ook slechter in je vel en belemmerd het je beweeglijkheid. In ons werk komen we veel paarden tegen die strak zijn, veel afvalstoffen hebben en verzuurd zijn. Deze paarden kiezen vaak voor kruiden ter ondersteuning van de nieren, de vochtbalans, het lymfesysteem, de fascia, spieren en doorbloeding. Deze kruiden helpen ook bij het draineren, ontgiften en het ontzuren, wat de soepelheid bevorderd. Opvallend is dat deze paarden vaak voeding krijgen met suikers en zetmeel er in. Ons advies is dan om het paard te voeden met een balancer of volledig voer gebaseerd op ruwvoerproducten. Wij meten de kruiden en de voeding altijd en elke keer weer individueel op het paard uit en zo leren wij de behoefte kennen. Deze paarden die gevoed worden naar behoeften, worden ook weer mobieler en makkelijker te trainen. Dit horen we vaak terug van gelukkige paardeneigenaren.