Ik zeg het nog (te) vaak: Het klinkt gek wat ik zeg hoor, maar euhhh…… Als je aan het communiceren bent met dieren kom je de gekste, maar ook de meest bijzondere dingen tegen tijdens het gesprek. Een gesprek? Met dieren? Ja gek hè! Ik deel hierbij graag mijn persoonlijke verhaal, waarin ik je vertel waarom ik ben gaan communiceren met dieren, hoe dat niet met de paplepel is ingegoten en hoe alles bij elkaar kwam!
Veel plezier!
Jaren geleden had ik les met het paard waar ik de vaste bijrijder/verzorger van ben. De instructrice (inmiddels een waardevolle vriendin) zei tegen me, volgens mij kan jij goed communiceren met dieren, mijn gedachte was: Yeeahh right, hoe kom je erbij? Maar toch, het zaadje was geplant, en ik ben gewoon doorgegaan met wat ik altijd deed, namelijk veel en hard werken, doorgaan, zonder rem, nee zeggen kwam niet in mijn woordenboek voor. Want ik moest en zou me bewijzen (nog steeds geen idee waarom ????).
Totdat de man met de hamer kwam en ik met een, jawel, burn-out thuis kwam te zitten. Natuurlijk is dit niet voor niets, en achteraf ben ik er enorm dankbaar voor, want dat is het moment geweest waarop ik anders in het leven ben gaan staan, maar waar ik ook de cursus: communiceren met dieren bij Symone Ottenvangers ben gaan volgen.
De weg daar naartoe verliep bijzonder!
Ik liep met een vriendin in het bos en vertelde dat mijn instructrice mij eens had verteld, dat ik wellicht kon communiceren met dieren, dat Symone daar cursussen in geeft, en dat dit me bezig hield. Op het moment dat ik dat uitsprak, had ik enorm veel kippenvel, maar zo erg, dat ik er eigenlijk beroerd van werd. Dit gevoel duurde net zolang totdat ik uitsprak: Misschien moet ik me maar inschrijven voor de cursus.
Bizar maar waar, de kippenvel verdween direct, en ik kon me weer ontspannen!
Helaas was de cursus vol geboekt en moest ik naar een datum, verder in het jaar, maar die datum kon ik niet, waarop ik dacht, dan zal het wel niet zo zijn (haha).
Maar niets was minder waar, na een week kreeg ik een mail, dat ik toch bij de cursus kon zijn, de 1e datum die ook in mijn agenda paste!
Er ging een wereld voor me open, dingen waarvan ik niet wist dat ze mogelijk waren gebeurden tijdens de cursus. De verbinding was voelbaar met de dieren waarmee ik mocht oefenen. Ik had het gevoel dat ik thuis kwam. Het voelde als een nieuwe jas die als gegoten zat!
Na de cursus ben ik gaan oefenen met heel veel dieren. Na verloop van tijd, als ik op stal liep, voelde ik welke dieren er wilden ‘praten’. Dit was voor mij een mooie les om vertrouwen te krijgen in het communiceren, om te leren van elk dier, om vertrouwen te krijgen in mijzelf en in wat ik doorkreeg.
Het was ook een les om te vertrouwen in mijn gevoel, welke ik jarenlang geen ruimte had gegeven, bijvoorbeeld als ik met een collega samen werkte, en ik heel onzeker vroeg: uhhhh, heb jij een kat? Ja, hoezo? Nou die wil wat vertellen….. je snapt, dat waren af en toe behoorlijk drempels die ik over mocht.
Na jaren oefenen en oefenen, voelde (!) ik dat ik de cursus bij Jente wilde gaan doen. Dit is de cursus om te leren hoe je kruidenmixen op maat meet. Het gekke was dat ik wist en voelde dat ik de cursus moest doen, maar ook dat het nog niet de juiste tijd was.
Na ongeveer 1,5 jaar vanaf het 1e moment dat ik wist dat ik de cursus bij Jente wilde gaan doen, voelde ik dat ik me mocht inschrijven voor de cursus. Achteraf weet ik waarom ik moest ‘wachten’, want op het moment dat ik de cursus deed, zocht Jente versterking!
In de tussentijd wisten de mensen in mijn directe omgeving niet wat ik naast mijn werk deed, ze hadden geen idee dat ik een ‘gekkie‘ was geworden, misschien wel een vermoeden, maar er werd niet naar gevraagd en ik hield mijn mond, want dat was toch wel erg spannend. Ik ben kerkelijk opgegroeid en ben daar op mijn 18e uitgestapt omdat ik me er niet in kon vinden.
Maar mijn familie is nog steeds gelovig, wat voor mij de drempel erg hoog maakte om dit te vertellen. Uiteindelijk heb ik dit wel gedaan, omdat ik mijn eigen bedrijf officieel wilde starten. Ik vond het niet eerlijk als ze het via social media moesten gaan ontdekken, dus heb ik de koe bij de hoorns gevat en het ze verteld, met bibberende knietjes.
Het mooie was, dat tijdens het uitspreken van ‘mijn waarheid’, ik me zo krachtig, rustig en tegelijk zacht voelde, waardoor ik de juiste dingen mocht zeggen, niet de goedkeuring kreeg maar wel het vertrouwen voelde dat dit echt het juiste voor mij was.
Inmiddels is het allemaal samen gevallen: Mijn eigen bedrijf (PrAUWd.nu), op Freelance basis werken voor HorseComplete waar ik kruidenmixen meet, waar ik healingen mag en kan geven en waar ik ook afstemmingen mag doen met voornamelijk paarden! Het voelt als een groot cadeau om wat ik het liefste doe, elke dag te mogen en kunnen doen!
Dus ik kan alleen maar zeggen: Volg je hart, waar word je blij van, maar dan echt, écht diep van binnen blij van en volg dat pad. Ik geloof echt dat er dan prachtige dingen samen komen waardoor je je eigen droomleven creëert!
In een volgend blog vertel ik je graag over wat ik o.a. voor (grappige) dingen tegenkom tijdens een afstemming. Denk aan: ‘mijn eigenaar kijkt teveel klok’, ‘ze denkt zo moeilijk en eigenlijk is het zo eenvoudig’ en ‘ik ben blij dat ik geen mens ben, zo ingewikkeld’.
Tot de volgende keer!
Met een warme groet,
Marlies Schouten
HorseComplete